Escoitar a Valentín

No blog de Son de Poetas xa podemos escoitas un dos poemas de Valentín. Todo un luxo porque é moi complicado atopar os seus poemas. Grazas Xoán. 

Fai clik

Valentín Paz Andrade

Despois da lectura de varios ensaios sobre a vida do autor homenaxeado este ano nas Letras Galegas deixo este libro resumo dalgúns dos feitos máis importantes nos que participou. Xa sei que faltan moitos detalles, pero a vida de Valentín é tan ampla e rica que poderiamos escribir follas e follas debido á loita incansable que el levou a cabo por Galicia e pola súa apertura cara o mundo durante o século XX. 

Valentín Paz Andrade

Publish at Calaméo or browse others.

Valentín Paz Andrade

publicación eliminada

VALENTÍN PAZ ANDRADE: Compromiso con Galicia

Aquí tedes ao fillo do ilustre Valentín e algúns estudosos falando do compromiso do persoeiro con Galicia.

Mirade o video con atención e despois repondede ao cuestionario de verdadeiro/falso que tedes debaixo.




Cuestionario sobre o vídeo.

Verdadeiro Falso Vídeo Compromiso con Galicia

Corrixe aquí:

VALENTÍN PAZ ANDRADE

Non queda moito para as Letras de 2012 e debemos ir sabendo algo máis sobre Valentín Paz-Andrade, ese home "poliédrico" como o define seu fillo e que tivo sempre como norte GALICIA, por quen viviu e morreu.

Mirade este video do CPI dos Dices, Rois. Con formato de telexornal o alumnado vainos presentando as distintas facetas de Paz-Andrade. Non perdades pista da información que se dá e ide respondendo o cuestionario que atopades debaixo.

Aquí tes as preguntas.

Preguntas Vido Telexornal Paz Andrade

Corrixe as túas respostas

O galego nas rúas de Ourense

Interesante video de catro alumnas de 1º de bacharelato do IES Blanco Amor que procuraron en Ourense na pescuda da cartelería en galego. Compartena connosco neste vídeo.

Fauna máxica de Galicia

Como narrador de posguerra Cunqueiro foi o encargado de introducir ao alumnado nun bosque moi especial no que habitan animais non menos especiais coma o Gatipedro.

O alumnado de 4º da ESO tiña unha tarefa fundamental este curso. Debido aos grandes lumes do verán e de comezos de ano moitos destes seres desapareceron. Pero non vos preocupedes que fixeron unha longa viaxe na procura de novos animaliños que garanten que a máxia siga habitando nos bosques galegos.

Seres máxicos da fauna galega

Publish at Calaméo or browse others.

Falando de libros...

Que che pareceron as lecturas deste trimestre?

Moonkid e Liberty __________________ Gladis Ferreira Troncoso, 4º A

O libro recoméndollo a todo o mundo porque me gustou moito a trama, pero especialmente o o fermoso e real trasfondo.

Aínda que non deixa de ser unha historia bastante típica, gustoume moito a maneira en que o autor plasma as diferentes personalidades e pensamentos que invaden aos adolescentes. Amosa moi ben en Ian a filosofía dos "frikkies" ou das persoas rexeitadas pola sociedade, que viven no seu mundo e que non lle importa a opinión dos demais. Máis ben viven exclusivamente para as súas afeccións e as súas paixóns sen manter moita relación coas persoas que os rodean.

Na outra cara da moeda está Libby, cunha personalidade moito máis extravertida. Este personaxe vive pendente de ser popular, rodearse de xente coñecida e poder aparenter ter un alto nivel económico. Coa súa figura o autor critica o superficialismo, o materialismo ou a avaricia dalgunhas persoas. Ao mesmo tempo, alude ao mimetismo ao globalización das sociedades.

O final da historia paréceme exemplar con esa lección moral na que se deixa ver que non é tan importante o que pensen os demais de ti, nin tan importante ter que gustar a todo o mundo... senón que o verdadeiramente importante é o que unha persoa garda no seu interior e que as persoas importantes son as que tes sempre ao teu carón.
Así, Ian aprende que non se pode allear un do mundo e crearse problemas que só existen no seu maxín, senón que hai que enfrontarse aos problemas que nos van aparecendo día a día na vida, intentando superalos, recoñecendo que todos nos podemos equivocar de cando en cando e que non está mal iso de pedir axuda aos demais se a precisamos; así é como medramos como persoas.

C antos falamos galego?

Mapa que amosa a porcentaxe de galegofalantes por municipio.

Falando de libros...

Que che parecerecon os libros que liches este trimestre?

COMEDIA BÍFIDA_________________Raquel García Gómez, 4ºA

O libro gustoume porque se poden ver diferentes prexuízos cara o galego que pasan na vida real.

Eu, por exemplo, non estou tan acostumada a falar galego na casa só no colexio eon moi poucas amigas, xa que a maioría non o falan a diario, pero non o falan nin meus pais nin meus avós e por iso me resulta moi difícil, por falta de costume. En certa medida comprendo a situación das dúas adolescentes de Vigo e da Coruña. Aínda que o intentes falar non é fácil, aínda que te propoñas falalo non che sae só e tes que practicalo moito porque non o dis tan ben coma o castelán.

A lectura fíxose entretida e decateime de que si que hai prexuízos cara o gaelgo e que todos deberiamos facer un pequeno esforzo por falalo máis, e eu sobre todo, para non perdela, xa que é unha lingua máis coa que nos comunicamos e forma parte de nós.

Falando de libros...

Que che pareceron os libros que liches este trimestre?

O DIARIO VIOLETA DE CARLOTA_________Bea Calviño Romero 4ºB

Segundo o meu punto de vista o libro paréceme moi bo, xa que non é coma os demais, eses nos que a protagonista é unha adolescente e só se centra no amor. Este libro fala dunha realidade que, por desgraza, aínda que non a queiramos ver, existe: a discriminación das persoas e das mulleres.
Só se trata de amosar un pouco de interese polo tema e na vida cotiá xa podemos encontrar co machismo, co pouco aprecio polas mulleres. Nós mesmos, sen decatarnos, podemos cometer un acto de discriminación cara as mulleres sen decatarnos que son un ser vivo máis e non hai que tratalas con diferenza, senón co mesmo respecto ca todo.
Paréceme moi acertado o feito de introducir a avoa como elo de unión entre a protagonista e a historia da muller noutros países. Grazas aos seus mails poderemos coñecer a situación da muller na India ou en África por citar algúns dos sitios nos que a situación das mulleres e inxusta e tráxica.

O libro pareceume xenial e ensinoume a ver cousas moi evidentes e que eu descoñecía. Aínda que ao final foi algo "raro" gustaríame ler outro libro da autora e dende hoxe levarei os "lentes violetas" como ela di.

Falando de libros...

Que che pareceron os libros que liches neste trimestre?

NA SOLAINA_____________________Mónica Fernándes del Pozo, 4º A

Ao meu xuízo, este é un llibro bastante completo. Destacaría a maneira de presentar os feitos; é dicir, que a través da mirada de Ana, madura e lonxeva, se conta com tanto agarimo e coidado a súa historia de amor con Daniel, ademais da sorte que lle deparou a vida a cada un. Destacaría tamén a ambientación da historia, a realidade dunha época descrita con fidelidade e que moitas veces non somos conscientes de que non fica tan lonxe.

Outra cousa positiva da lectura é a forma en que escribe o aoutor unha historia máis ou menos predicible, pero que non perde a maxia e te conecta coa lectura as 240 páxinas.

O que menos me gustou da obra foi a maneira en que se pon de relevo a vida dos campos de ocncentración de exterminio europeos. Non é que se esaxere, foron así ou peores, pero fere a sensibilidade de persoas que estando pouco afeitas a historias tan tristes poden sentirse magoadas coa lectura.

Palabras adozas con cariño

Quería publicar hoxe as palabras de agarimo que me alegraron o primeiro día de traballo despois duns días de descanso, xa que é un pracer poder ler uns versos cando son froito dun sentimento fondo e auténtico de amizade que parece alimentar da distancia.

Hoxe xoguei coa túa alma, fun cruzar o mar,
fun voar pola ruta que me trazou o teu recordo.
Camiño polo sendeiro do destino e refúxiome
naquela mirada que unha vez me regalaches.

O regalo da motivación e recoñecemento do positivo! Merece a pena ser profe, ou non?

QUE CHE PARECEU A MARIÑEIRA?

Mónica Fernandes del Pozo, 4ºA

O filme galego de Antón Dobao "A mariñeira" está baseado no libro A mariñeira de Quilmas de Darío Xohán Cabana.

Na miña opinión está bastante ben feita, e merece as mencións e recoñecementos que no seu día lle proporcionaron diversas institucións, tanto galegas como do extranxeiro (de Berlín, Sofía, Houston, etc.). A película fai unha importante reflexión da vida en xeral no transcurso da Guerra Civil Española (1934-1936), pero profundiza no papel que lle tocou desenvolver ás mulleres da época, unha difícil situación que comprendía compaxinar os novos roles que tiñan que asumir moitas delas polos ideais dos seus homes (que na maioría dos casos se víron obrigados a fuxir do seu lugar de residencia para non ser capturados e fusilados, torturados, explotados, etc.) e coa súa anterior situación, nas que se vían privadas das súas liberdades e de certos comportamentos pola súa condición de muller.

Recordoume a dúas cousas: á primeira foi ao libro de "A Solaina" que lín durante a segunda avaliación, o cal abordaba unha historia similar, no que, por exemplo, unha moza tamén ía a agachadas ao monte en busca do seu namorado, que fuxía do bando militar. Esta historia tamén acontecía na Guerra Civil en Galicia, e tamén retrataba as atrocidades acontecidas naquela época. E o outro ao que me recordou foi aos meus avós maternos. En especial á miña avoa, xa que naceu no medio da Guerra, e continuamente fai referencias ao que lle contaran daquela época, xa que eles son de Extremadura, e a súa vila foi unha das máis castigadas do país, pero que por moito que che conten non o imaxinas se non o vives o se non te achegas á verdadera historia, por exemplo, por películas deste estilo.

O único defecto que lle vexo é que a trama non é moi elaborada, é dicir, que a historia en si é moi corrente, describe ben a situación da época pero é porque está ben feita, e se está baseada nun libro como xa citei arriba non sei ata que punto éste será bo.

Raquel García Gómez, 4º A

A película da Mariñeira pareceume bastante boa e moi axeitada para a parte de literatura que estamos a ver, xa que fala das represións e das persecucións dalgúns dos homes.Vemos como morren moitos dos veciños da protagonista e como ela segue sendo forte e levando a diante os seus fillos e axudando á súa amiga mentres os seus homes escaparon monte arriba.

Víase a unha Muller traballadora da época na cal ela falaba o galego e a vez viase o xuíz, as persoas con máis cargos falando en vez de galego o castelán. Vese aí a diferenza de clases e de prestixio das linguas como o estudamos na clase: aparece o prexuízo de que o galego o fala a xente menos instruída do rural (a moza, por exemplo) e por outro lado a xuíz, que fala en castelán.

Non me gustou tanto o final xa que pensei que non ía morrer o marido e menos que ela soupera que morrera pero que seguía indo ao monte onde morrera e mais que levara as súas fillas logo a ensinarlles o sitio onde estaba enterrado.

Gústoume a forma de contalo, que fora a súa afillada, dende a actualidade e motivada polo reocrdo que lle produce a noticia da morte da madriña, a que contaba toda a historia mentres falaba co mozo e compartía a súa dor.

En resumo, a película gustoume bastante e pareceume moi boa elección para a parte que estivemos a estudar, sobre a represión e as persecucións pola defensa duns ideais e dos dereitos do pobo. Ademais tamén se reflexa a diferenza duns que falaban galego e outros castelán.

Alba Rodríguez Carrera, 4º A

Creo que é unha película onde che ensinan cómo eran eses terribles anos nos que transcorreu a Guerra Civil. E como as mulleres tiveron un papel importante tanto nas familias como a nivel político, xa que tiñan que pórlle cara á policía e a administradores dos concellos e demais.

A lingua dos aldeanos era o galego, aínda que naquela época estaba prohibida.

A película ten que ver cun libro que lin na escola, chamado S.O.S. de Carballude, no que pódes encontrar a un avó, mestre republicano, que lle conta o seu neto como tivo que fuxir ó monte por medo ós policías, refuxiarse nunha cova e subsistir grazas a súa irmá, que ía levarlle comida e víveres.

Sara Alonso, 4º A

Esta película está ambientada na época da ditadura de Franco. Aquí discriminábase ó galego e a todo aquel que o falara e non fora importante. As mulleres non eran consideradas importantes e os ricos, curas etc. tratábanas coma obxectos. Se os homes labregos case non tiñan dereitos, as súas mulleres moito menos.

Durante este período todos os homes que se opoñían á ditadura e votaban, co fin de conseguir unha democracia, eran perseguidos e asasinados polos policías ou soldados corruptos.

A única forma de sobrevivir que tiñan os homes, era a de esconderse no monte ata que acabara a guerra. (Como ocorría co avó do protagonista de S.O.S, que se agochaba na mina de Penacova). Os homes agochados sobrevivían grazas as mulleres que arriscaban as súas vidas por axudalos, levándolles alimento e demais recursos.

No filme, a muller ten unha gran importancia xa que despois de atopar ao seu esposo morto, sen dicir nada a ninguén, nin ás súas fillas, foi ela quen levou a cabo todos os incencios, as revoltas e as vinganzas contra a clase alta en nome do seu marido. Isto demostra a importancia das mulleres durante e despois da guerra, xa que a maioría, ao non estar os seus maridos, tiñan que pórse a traballar nos postos dos homes, ou por exemplo ir ó mar, para logo vender o peixe e así sobrevivir.

Grazas aos labores destas mulleres nesta época, agora podemos vivir máis ou menos, nunha sociedade con igualdade de condicións entre homes e mulleres, aínda que sempre quedan cousas por mellorar.

A MARIÑEIRA

Drama histórico que conta a valentía dunha muller galega na Carnota da Guerra Civil. Fará fronte á opresión da época e as inxustizas sociais e de xénero que asolan a poboación. Estrea TVG no Día das Letras Galegas de 2008.


Moi recomendada para que o alumnado se achegue á realidade histórica da posguerra e coñeza a ambientación de moitas das historias que recrean os escritores e escritoras na súa novela.

FICHA TÉCNICA

Axudante de dirección: Tania R. Pino
Dirección: Antón Dobao
Dirección artística: Curru Garabal
Dirección de produción: Mamen Quintas
Dirección fotografía: Suso Bello, Suso Bello
Figurinista: Ana López
Guionista: Xabier Cordal, Antón Dobao
Intérpretes: José Barato, Camila Bossa, César Cambeiro, Roger Casamajor, Monti Castiñeiras, Mónica García, Suso Lista, Lucía Regueiro, María Vázquez
Maquillaxe: Marta Prats
Montaxe: Luís Faraón
Música: Manuel Riveiro
Perruquería: Trini F. Silva
Produción Executiva: Julio Casal, Albert Sagalés
Xefatura de son: Joan Riba