Hoxe tivemos no IES Pazo da Mercé a Conchi Regueiro, unha das escritoras galegas de novela xuvenil de éxito entre a rapazada. Veunos falar do Tesouro das ánimas, da súa trastenda, de como foi o proceso de creación da novela e explicou de maneira moi clara cales son os elementos para artellar unha historia con éxito.Conchi regueiro
View more presentations from Loli Cid Cid.
Preguntas do alumnado.
Carla (2º ESO B)_ Que libro che cousou máis emoción escribir?
Conchi Regueiro_ Con este, co Tesouro das ánimas, paseino moi ben. Foi divertido. Sempre me divirte moito escribir.
Agora estou escribindo unha novela que teño parada na cal a protagonista é a política, que adquire forma de muller. Pero está parada na páxina 90 porque estou facendo un Master, teño o traballo e non me dá o tempo.
Carla (2º ESO B)_ Gústache ler libros doutros escritores?
Conchi Regueiro_ Claro antes de ser escritor es lector e para escribir tes que ler moito.
Mario (2º ESO A)_ Como empezaches a escribir?
Conchi Regueiro_ Pois como era moi mala nos deportes e nas artes plásticas, pois dediqueime a escribir. Empecei con 14 anos, máis ou menos, aínda que profesionalmente aos 20.
Loli_ Por que os petos de ánimas e non outros monumentos?
Conchi Regueiro_ Escollín os petos de ánimas como protagonistas do enigma porque me chamaron moito a atención dende pequena e porque son un elemento propio da cultura galega que non ser repite noutros lugares.
Antonio (2º ESO B)_ Os lugares existen?
Miguel (2º ESO A)_ Existe Ponterrubiáns?
Conchi Regueiro_ Non non son reais, son ficción. PEro si é certo que para crear os espazos das miñas novelas me inspiro en lugares reais, coma a ponte románica de Arbo, que sae nunha das miñas novelas. En certa maneira os espazos dos meus libros son como un collage de distintos lugares da realidade.
Inventar os espazos é máis fácil para escribir. Ademais evito posibles conflitos coas xentes dos lugares, porque xa se ten dado o caso de que lles pareza mal que algún escritor/a diga algo negativo.
Mauro (2º ESO A)_ Como é que os rapaces no xogo, se só coñecían o mapa, sabían onde tiñan que meter as chaves para abrir os petos?
Conchi Regueiro_ Iso é como unha pista flasa, unha trampa que debe superar o personaxe principal para chegar á conclusión.
Carla (2º ESOB)_Pensaches en facer un cómic da novela?
Conchi Regueiro_ Non, dáseme fatal debuxar, podía ser un desastre o resultado. Pero si qeu é verdade que teño dúas materias pendentes que me apetecen moito: escibir un cómic e unha serie de TV.
Loli_ A figura do bispo Tristán é unha homenaxe aos ilustrados?
Conchi Regueiro_ Si claro, ben podería ser un Padre Sarmiento o protagonista. Ademais vede que o tesouro que agochou é moi importante porque significa devolverlle ao pobo algo que fora de seu.
Loli_ Os políticos non saen moi ben parados nas túas novelas.
Conchi Regueiro_ Non, non todos. Somentes aqueles que abusan do poder e intentan someter aos cidadáns.
Carla (2º ESO B)_ Que libro che cousou máis emoción escribir?
Conchi Regueiro_ Con este, co Tesouro das ánimas, paseino moi ben. Foi divertido. Sempre me divirte moito escribir.
Agora estou escribindo unha novela que teño parada na cal a protagonista é a política, que adquire forma de muller. Pero está parada na páxina 90 porque estou facendo un Master, teño o traballo e non me dá o tempo.
Carla (2º ESO B)_ Gústache ler libros doutros escritores?
Conchi Regueiro_ Claro antes de ser escritor es lector e para escribir tes que ler moito.
Mario (2º ESO A)_ Como empezaches a escribir?
Conchi Regueiro_ Pois como era moi mala nos deportes e nas artes plásticas, pois dediqueime a escribir. Empecei con 14 anos, máis ou menos, aínda que profesionalmente aos 20.
Loli_ Por que os petos de ánimas e non outros monumentos?
Conchi Regueiro_ Escollín os petos de ánimas como protagonistas do enigma porque me chamaron moito a atención dende pequena e porque son un elemento propio da cultura galega que non ser repite noutros lugares.
Antonio (2º ESO B)_ Os lugares existen?
Miguel (2º ESO A)_ Existe Ponterrubiáns?
Conchi Regueiro_ Non non son reais, son ficción. PEro si é certo que para crear os espazos das miñas novelas me inspiro en lugares reais, coma a ponte románica de Arbo, que sae nunha das miñas novelas. En certa maneira os espazos dos meus libros son como un collage de distintos lugares da realidade.
Inventar os espazos é máis fácil para escribir. Ademais evito posibles conflitos coas xentes dos lugares, porque xa se ten dado o caso de que lles pareza mal que algún escritor/a diga algo negativo.
Mauro (2º ESO A)_ Como é que os rapaces no xogo, se só coñecían o mapa, sabían onde tiñan que meter as chaves para abrir os petos?
Conchi Regueiro_ Iso é como unha pista flasa, unha trampa que debe superar o personaxe principal para chegar á conclusión.
Carla (2º ESOB)_Pensaches en facer un cómic da novela?
Conchi Regueiro_ Non, dáseme fatal debuxar, podía ser un desastre o resultado. Pero si qeu é verdade que teño dúas materias pendentes que me apetecen moito: escibir un cómic e unha serie de TV.
Loli_ A figura do bispo Tristán é unha homenaxe aos ilustrados?
Conchi Regueiro_ Si claro, ben podería ser un Padre Sarmiento o protagonista. Ademais vede que o tesouro que agochou é moi importante porque significa devolverlle ao pobo algo que fora de seu.
Loli_ Os políticos non saen moi ben parados nas túas novelas.
Conchi Regueiro_ Non, non todos. Somentes aqueles que abusan do poder e intentan someter aos cidadáns.
Ningún comentario:
Publicar un comentario