16.12.11
Museo Castelao
15.12.11
CASTELAO
Mirade esta presentación que fixo Miguel Lamelas Pla.
30.11.11
FESTAS TRADICIONAIS
Curso de Ferramentas Google, Pedro Cuesta |
28.11.11
A WEB DE RESISTENCIA
16.11.11
A LINGUA SABE A PAN
Quedei sorprendida porque a conversa se centrou, única e exclusivamente, en falar da excelente promoción que os rapaces fan deste produto.
Deixo o vídeo para que poidades velo unha vez máis e porque o que realmente me sorprendeu é que non mencionaran en ningún momento que tamén se está facendo unha reflexión sobre a diversidade lingüística. É máis, sobre a existencia dunha lingua que nos identifica culturalmente e que os nenos falan coma tantas outras, porque o que máis lles gusta é "FALAR IDIOMAS".
14.11.11
NADAL EN GALEGO
O obxectivo da iniciativa é que as propostas fagan referencia a un tema vinculado con estas datas, para felicitar o Aninovo, o Día de Reis ou as festas de Nadal en xeral. Os traballos máis enxeñosos e cun deseño máis orixinal serán seleccionados para formar parte dunha galería de presentacións que estará dispoñible no espazo web da secretaría xeral. Ademais, outorgaranse tres premios consistentes nun lote de produtos de lecer en galego para cada un dos gañadores ou gañadoras.
Participación:
* Ata o 9 de decembro de 2011.
* Enviando as presentacións aos enderezos electrónicos:
secretaria.xeral.politica.linguistica.web@xunta.es ou sxpl.secretaria@xunta.es
11.11.11
Linguas oficiais de Europa
Linguas minorizadas de Europa
19.10.11
Ese día tamén terá lugar unhas xornadas de portas abertas da Biblioteca do centro para que todo o alumnado poida coñecer físicamente este espazo de traballo e lecer e comprender un chisco máis como funciona e sobre todo para que lle pode ser útil.
Para 2º de BACH
Para 1º de BACH
Para 3º e 4º da SEO
Para 1º e 2º da ESO
16.10.11
Diversidade lingüística
Enlace ao Blog de Román Landín para traballar o Día Europeo das Linguas.
Carta Europea das Linguas rexionais ou minoritarias
Linguamón
As Linguas de Europa, unidade didáctica da AS-PG
9.10.11
O VIXÍA NO CENTEO
Entrada do recuncho dos máis traballadores
Propostas de traballo co libro no blog Aula 21, tamén música, películas e o poema que dá título ao libro.
27.9.11
Ben Falado: Toponimia de Galicia
20.9.11
Valentín Paz Andrade
31.8.11
O DIARIO VIOLETA DE CARLOTA
"...desde que nacemos nos van ensinando a ter unha serie de características, virtudes ou defectos (...) comportamentos e crenzas hipoteticamente necesarios nunha muller. Dende o nacemento, polo tanto, ensínannos a "ser mulleres" tal como a sociedade pretende qeu sexamos..." (páx. 120)
O seu diario, un agasallo un tanto desfasado, acaba sendo a escusa para unha loita pola igualdade. Un grupo de adolescentes liderado por Carlota tenta romper con todas esas ideas preconcevidas que traemos de serie para buscar un mundo máis libre e equitativo, onde as mostras de machismo seguen presentes aínda que xa as teñamos asimiladas e non as poidamos ver.
A autora di do seu libro:
É moito máis ca novela e ca un diario. En día, Carlota recibe da súa avoa a encomenda de observar o mundo cunhas lentes de cor violeta, é dicir, dende a óptica feminista e igualitaria. Axiña vai entender, e nós con ela, que hai moitísimas situacións do noso día a día que tomamos como normais cando, en realidade, son todo un exercicio de discriminación e inxustiza.
Blog do Diario violeta
Aquí deixo unhas preguntas que atopei para traballar a lectura do libro.
O diario violeta de Carlota
Music Playlist at MixPod.com
Podedes atopar materiais para a educación en valores neste enlace
Podedes atopar películas
SILENCIADAS DOCUMENTAL
Relacionado con isto recordarei sempre a impresión que causou en min a lectura da novela de Xosé Fernández Ferreiro: Agosto do 36.
Tamén me lembra este documental a película: A Mariñeira.
25.8.11
23.8.11
26.6.11
RECURSOS WEB E LINGUA
26.5.11
24.5.11
Murais Lois
Silvia Parada Rodríguez
Aarón Gómez Pereira
Anxo Fernández Fortes
Fabián Estévez Casal
http://www.blogger.com/img/blank.gif
Jacobo Fernandez Romero
http://www.blogger.com/img/blank.gif
Xanán Fernández Alonso
Samuel González Vilahttp://www.blogger.com/img/blank.gif
Pablo Castro Álvarez
José Manuel Rivera Barros
23.5.11
Xogando con Lois Pereiro
19.5.11
VIDEOPOEMAS LOIS PEREIRO
Laura Rodríguez, 1º BACH A, IES Pazo da Mercé
Marta Álvarez, 1º BACH A IES Pazo da Mercé
18.5.11
Recitados Lois
|
Ana e Iago, 1º BACH B - IES Pazo da Mercé
|
Rodrigo Durán, 1º BACH A - IES Pazo da Mercé
|
Elías Mo - 1º BACH B - IES Pazo da Mercé
|
Débora e Estela - 1º BACH B - IES Pazo da Mercé
|
Recitados 2º ESO B
Sabela Vázquez Cedrón
|
Carla Sestelo Rodríguez
|
Dario B. L.
|
David Rodríguez Otero
|
Brais Vázquez Durán
|
12.5.11
XOGOS LETRAS GALEGAS 2011
Hoxe comecei a escoitar que os nenos xa están recitando os seus poemas cada vez que se cruzan contigo no corredor e iso anima un pouco a traballar, ademais recorda ao ano pasado e dá gusto. Merece a pena sempre traballar cos nenos!!!
9.5.11
CONCHI REGUEIRO
Carla (2º ESO B)_ Que libro che cousou máis emoción escribir?
Conchi Regueiro_ Con este, co Tesouro das ánimas, paseino moi ben. Foi divertido. Sempre me divirte moito escribir.
Agora estou escribindo unha novela que teño parada na cal a protagonista é a política, que adquire forma de muller. Pero está parada na páxina 90 porque estou facendo un Master, teño o traballo e non me dá o tempo.
Carla (2º ESO B)_ Gústache ler libros doutros escritores?
Conchi Regueiro_ Claro antes de ser escritor es lector e para escribir tes que ler moito.
Mario (2º ESO A)_ Como empezaches a escribir?
Conchi Regueiro_ Pois como era moi mala nos deportes e nas artes plásticas, pois dediqueime a escribir. Empecei con 14 anos, máis ou menos, aínda que profesionalmente aos 20.
Loli_ Por que os petos de ánimas e non outros monumentos?
Conchi Regueiro_ Escollín os petos de ánimas como protagonistas do enigma porque me chamaron moito a atención dende pequena e porque son un elemento propio da cultura galega que non ser repite noutros lugares.
Antonio (2º ESO B)_ Os lugares existen?
Miguel (2º ESO A)_ Existe Ponterrubiáns?
Conchi Regueiro_ Non non son reais, son ficción. PEro si é certo que para crear os espazos das miñas novelas me inspiro en lugares reais, coma a ponte románica de Arbo, que sae nunha das miñas novelas. En certa maneira os espazos dos meus libros son como un collage de distintos lugares da realidade.
Inventar os espazos é máis fácil para escribir. Ademais evito posibles conflitos coas xentes dos lugares, porque xa se ten dado o caso de que lles pareza mal que algún escritor/a diga algo negativo.
Mauro (2º ESO A)_ Como é que os rapaces no xogo, se só coñecían o mapa, sabían onde tiñan que meter as chaves para abrir os petos?
Conchi Regueiro_ Iso é como unha pista flasa, unha trampa que debe superar o personaxe principal para chegar á conclusión.
Carla (2º ESOB)_Pensaches en facer un cómic da novela?
Conchi Regueiro_ Non, dáseme fatal debuxar, podía ser un desastre o resultado. Pero si qeu é verdade que teño dúas materias pendentes que me apetecen moito: escibir un cómic e unha serie de TV.
Loli_ A figura do bispo Tristán é unha homenaxe aos ilustrados?
Conchi Regueiro_ Si claro, ben podería ser un Padre Sarmiento o protagonista. Ademais vede que o tesouro que agochou é moi importante porque significa devolverlle ao pobo algo que fora de seu.
Loli_ Os políticos non saen moi ben parados nas túas novelas.
Conchi Regueiro_ Non, non todos. Somentes aqueles que abusan do poder e intentan someter aos cidadáns.
7.5.11
Lois Pereiro no David Buján
Na fotomontaxe podedes acceder a unha serie de audio-puzzles elaborados con recitados dalgún poema do poeta monfortino.
Abride cada unha das xanelas desta imaxe para acceder ao interior do "mundo Lois" e coñecer un pouco máis esa poesía doente e paixonal que saiu da man dun poeta que tentou amoldarse á vida que lle tocou en "sorte" vivir.
2.5.11
COMO SINTO A LINGUA
(30-4-2011)
Hoxe falarei da lingua galega. De como a sinto e como a vivo. As miñas experiencias coa fala. Unha desas cousas que fixen ben na vida foi falala. Outra, escribila. Trátase dunha historia de amor. Desas que non insiren The End cando quererías saber que pasou despois. Das que se sabe que durará mentres vivas, e máis alá, cando os textos escritos en galego teñan esa cor amarela dos arquivos e hemerotecas. Porque a primeira poesía que escribín estaba na lingua de Rosalía. Xuntaba palabras, é certo, e non atopaba rimas. Mais o aquel de poetizar en galego é anterior a coñecer a existencia da poetisa de Padrón. Ás veces conxecturo que comezou cando as comadroas me falaron, como a tantas outras crianzas que pasaban polas súas mans. Pareceume o celme máis musical e fermoso do mundo. Pode haber lembranzas do primeiro son que escoitas cando saes do útero?
Custoume afacerme á fala. A escrita estaba algo mesturada entre normativa AGAL e RAG, porque o meu primeiro profesor ensinaba aquela e a segunda esta. Mais, como nacín en Ourense e me criei en Viana do Bolo, ir ao rego, ou visitar a meu irmao son expresións que me soan mellor que ese o con til ou ese n final. Así que son receptiva cara ó estreito parentesco co portugués, un único gran río que se separou en Tui. Mais escribo en RAG porque... Nin idea. A fala custoume máis que a escrita, como adoita pasar co inglés ou o latín. Leo catalán e italiano, aínda que case nada francés. Teño nos miolos que o galego é idioma dende antes de que o ensinaran na escola. Síntoo meu e forma parte da miña identidade.
Certo que son bilingüe. Ata os 23 non dixen ren en galego agás responder en clase ás preguntas da profesora desta lingua. E cando compuxen esa primeira frase entroume unha vergoña e inseguridade proverbiais. Podería ser alemán e non me custaría tanto. E se me dirixía a algún profesor metía tantos che e te mal empregados que aínda me dá noxo. Ese che deturpado que sae dos meus beizos de cando en vez. E como fora, falando con Benigna e con Azucena, aló pola fin de ano 90 e comezos do 91, saíume con naturalidade. Nun ano mellorara tanto que nin eu o cría. Claro que falo un castrapo con cultismos. E como a sinto tan fondo no meu ser, a fala ole a lume de lareira, chourizo en manteiga, freixós, prados e carreiros. E a néboa e a choiva. E a eucalipto e a piñeiro. Que lingua máis sinestésica!.
1.5.11
Comedia bífida
O trama da Comedia bífida, texto de Manuel C. Núñez Singala, recrea o Xuízo Final que se celebra nun local nocturno con ambiente de cabaret, San Pedro xulga os mortos galegos segundo o uso da súa lingua que fixeron en vida.
Na obra, Lucifer, o fiscal, fai honor ao dito de que "Deus é bo pero o demo non é malo", mentres San Pedro xulga os acusados coa axuda dos anxos, os cales representan varios tipos sociais segundo a súa actitude cara á lingua galega: a dos galegofalantes que educan os seus fillos en castelán; a dos que viven no rural e empregan no seu contorno o galego pero mudan ao castelán nas súas relacións coas persoas de maior status social como o médico, segundo a típica actitude diglósica; a xente nova que vive de costas ao galego por crer que non lles dará prestixio no seu ámbito de relacións, e a dos que se declaran bilingües pero están instalados na diglosia.
Humor, ironía, sarcasmo, crítica e autocrítica marcan este espectáculo. O texto, de Núñez Singala, foi publicado en abril de 2007 por Galaxia dentro da colección Costa Oeste.
O autor, cuxa voz está representada na obra a través de Lucifer, é escritor, filólogo e director do Departamento de Normalización Lingüística da Universidade de Santiago de Compostela. Inspirou este texto dramático nun sketch da montaxe Bicos con Lingua de Talía Teatro.