A VIAXE DE GAGARIN

O alumndo de BAC do IES Rafael Puga Ramón vai facer de detective. 

Quen sabe se algún chegará a ser o Holmes da novela de Agustín Fernández Paz que nos permite unha viaxe polas rúas e espazos emblemáticos da cidade da Coruña. 

Reto ao alumnado a tirar o maior número de fotos posibles que recreen o estado actual dos espazos de posguerra que aparecen na novela. Abofé que algún cambiou pero ben seguro que todos seguen no seu lugar!!! 

En canto vaides tirando as  fotos debedes abrir unha carpeta no voso Drive, con nome e apelidos. Nomeade as fotos co lugar que estades fotografando. E por último, subídeas ao mapa que comecei para vós. 

Recordade que debedes engadir un anaquiño da novela que fale dese sitio. 

Por suposto, podedes subirir todas as fotos que queirades. É moi importante que poñades quen fixo as fotos, xa que tedes dereito de autor/a sobre elas e quen editou o punto do mapa. 

 Aquí tedes a ligazón

Algunha Valoración do alumnado de BAC:

Lara Camiña

"A novela, ó meu parecer, é unha perfecta viaxe polos carreiros da memoria dos anos sesenta e é moi doado deixarse arrastrar pola levada lenta dese río que nos envolve e no que todo parece evidente, si, pero narrado con tal precisión que un ten a certeza de estar a estrear novamente eses acontecementos xa vividos por gran parte da nosa sociedade. É certo que, ás veces, non sei se na procura dun público máis amplo, ou nesa teima tan minuciosa de non deixar fíos soltos, Agustín cae na trampa do exceso de información. Quizáis para persoas de certa idade sexa repetitivo, mais talvez non estea de máis para os máis novos, que descoñecemos a realidade da España franquista deses anos sesenta nos que comezaban a chegar a moitas casas os primeiros frigoríficos, lavadoras e televisións e existía unha ditadura con órganos tan repulsivos coma o Tribunal de Orde Pública e a Brigada Político-Social, non sei. O que si sei é que estamos diante dunha fermosa novela, traballada nos detalles, no galego falado na época, na documentación, na recreación de atmosferas, e coa que Agustín se sitúa no lugar máis alto da nosa narrativa pola súa facilidade para apañaren as pantasmas dun tempo e darlles corpo cunha exquisita e estudada sinxeleza."